سال گذشته دانشمندان در دانشگاه «نورتوسترن» در ایالت ایلیونز آمریکا یک دستگاه تنظیم کننده ضربان قلب (پِیسمیکر) موقتی را معرفی کردند که زمانی که دیگر به آن نیازی نباشد، در بدن حل میشود و از بین میرود. این دانشمندان اکنون این وسیله را ارتقا داده و آن را با حسگرهای پوشیدنی مرتبط کردهاند. ایمپلنت اولیه برای افرادی طراحی شده بود که در حال بهبود از یک جراحت یا جراحی قلب بوده یا به هر علت نیازمند استفاده موقتی از دستگاه تنظیم ضربان برای مدتی کوتاه هستند. زمانی که پس از مدت پنج تا هفت هفته این افراد بهبود پیدا کنند و دیگر نیازی به دستگاه تنظیم ضربان نداشته باشند، این دستگاه به شکل بیولوژیک تجزیه و جذب بدن میشود.
منبع :https://iranbmemag.com
نظرات کاربران